The Jurisprudential Foundations of the Obligation of Jihad Tabyeen in Confronting Cognitive Warfare

Document Type : Original Article

Author

عضو هیئة التدریس بجامعة الإمام الصادق. حرم الأخوات.

10.22081/ijp.2025.71519.1065

Abstract

The enemy does not merely rely on military warfare to achieve its malicious objectives but resorts to hybrid warfare. One of the most complex forms of hybrid warfare is cognitive warfare, whose main goal is to influence individual and collective perceptions and beliefs through the use of information and communication technologies, ultimately leading to changes in attitudes and behaviors. This type of warfare, which is considered among the modern forms of conflict, aims to achieve psychological and informational dominance and to alter political or social outcomes. It demands precise understanding and intelligent confrontation. Just as Muslims are religiously obligated to engage in jihad and defend their territory in conventional warfare according to Islamic law, it seems—by analogy—that this type of warfare also falls under similar religious rulings, with certain considerations. Jihad Tabyeen (the jihad of clarification) is a strategic solution to counter cognitive warfare and plays a vital role in preserving authenticity, cultural identity, and defending Islamic values. This article, written using a descriptive-analytical method, explores the conceptual and practical dimensions of jihad Tabyeen, its legal status, the foundations for its jurisprudential derivation, and how to confront cognitive warfare through this strategy.

Keywords

References

* قرآن کریم
** نهج البلاغه
ابن‌اثیر. (1364). النهایه‌ فی‌ غریب‌ الحدیث‌ و الاثر (ج1). قم: افست‌.
ابن‌حزم‌. (1406ق). الناسخ‌ و المنسوخ‌ فی‌ القرآن‌ الکریم‌. بیروت: چاپ‌ عبدالغفار سلیمان‌ بنداری‌.
ابن منظور، محمد‌بن مکرم. (1414ق). لسان العرب (ج13، چاپ سوم). بیروت:
دار صادر.
بخاری جعفی، محمد بن إسماعیل. (1422ق). صحیح بخاری (چاپ اول). دمشق: دار طوق النجاة.
ترمذی، محمد بن عیسى. (1395ق). سنن ترمذی (چاپ دوم). مصر: شرکة مکتبة ومطبعة مصطفى البابی الحلبی.
جوادی آملی، عبدالله. (1395). جهاد در قرآن و سنت. قم: مرکز نشر اسراء.
حر عاملی، محمدبن حسن. (1414ق). وسائل الشیعه (ج27). قم: مؤسسه آل البیت^.
دهخدا، علی اکبر. (1377). فرهنگ نامه دهخدا. تهران: دانشگاه تهران.
راغب اصفهانی، حسین‌بن محمد.(1412ق). المفردات فی غریب القرآن. بیروت‌: دارالعلم.
حلّی، ابن‌فهد. (1407ق). عدة الداعی (چاپ اول). بیروت: دار الکتاب العربی.
سنگری، محمد رضا. (5/3/1401). پایگاه اطلاع‌ رسانی حوزه (سخنرانی).
شهید ثانی، زین الدین علی. (1423ق). مسالک الافهام (ج3). قم: موسسه المعارف الاسلامیه.
صدوق، محمد بن على. (‌1406ق). ثواب الاعمال (چاپ دوم). قم: دار الشریف الرضی للنشر.
صرامی، سیف الله؛ عدالت نژاد، سعید. (۱۳۸۶). دانشنامه جهان اسلام (ج۱۱). تهران: بنیاد دائرةالمعارف اسلامی.
طبرسی، علی بن حسن. (1385). مشکاة الانوار. نجف: کتابخانه حیدریه.
طوسی، محمد بن حسن. (1387ق). المبسوط (ج2، چاپ سوم). تهران: المکتبه المرتضویه.
طوسی، محمد بن حسن. (1400ق). النهایة (ج2، چاپ دوم). بیروت: دارالکتب العربی.
عراقی، عبدالله؛ بیدگلی، محمد؛ رجبی ده برزوئی. (1401). واکاوی اهداف جنگ شناختی دشمن و راهکارهای تاب‌آوری مقابله با آن با تأکید بر آموزه‌های قرآن، فصلنامه علمی مطالعات دفاع مقدس، شماره 32.
کلینی، محمد بن یعقوب. (۱۴۰۷ق). الکافی (ج1، 5، چاپ چهارم). تهران: دارالکتب الاسلامیه.
مطهری، مرتضی. (1390). آزادی معنوی. تهران: انتشارات صدرا.
مظفر، محمدرضا. (1370). اصول الفقه (ج1، چاپ چهارم). قم: مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی.
نجفی، محمدحسن. (1362). جواهر الکلام (ج21، چاپ هفتم). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.

Files

History

  • Receive Date: 08 April 2025
  • Revise Date: 23 April 2025
  • Accept Date: 11 June 2025

Share

How to cite

Statistics